Σχετικά με την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών για την παιδική
φροντίδα και την προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά
Εδώ και χρόνια τόσο η φροντίδα και η ευρύτερη
κοινωνική μέριμνα όσο και η προσχολική αγωγή των παιδιών αποτελούν μεγάλα
προβλήματα της οικογένειας, των εργαζόμενων και των νέων καθώς με την πολιτική
όλων των κυβερνήσεων, της τοπικής
αυτοδιοίκησης (περιφέρειες και Δήμοι) όσο και το ευρύτερο πλαίσιο της ΕΕ με
βάση το οποίο κινούνται οδηγούν σε ένα
καθεστώς αποκλεισμού χιλιάδων παιδιών έξω από δημόσιες δομές. Οι δημόσιες δομές
έχουν τεράστια προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής και οι εργαζόμενοι /νες στο
χώρο είναι σε διαρκή χειροτέρευση των όρων εργασίας με αυξανόμενο το κομμάτι
των ελαστικών μορφών που εξελίσσονται προς το χειρότερο μεγαλώνοντας την
επισφάλεια, την ομηρία και την εναλλαγή
από εργαζόμενους σε άνεργους.
Οι κυβερνήσεις
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση και την ΚΕΔΕ όχι μόνο δεν προσπάθησαν /προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα τεράστια
προβλήματα που όσο βαθαίνει η κρίση, τα κοινωνικά προβλήματα και οι ανάγκες
μεγαλώνουν αλλά υλοποίησαν και η σημερινή κυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση
του "μικρού τοπικού κράτους του Καλλικράτη, συνεχίζουν στο δρόμο των
Μνημονίων και της υλοποίησης της
πολιτικής - κατευθύνσεων της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την εργασία την εκπαίδευση και
τις λαϊκές ανάγκες γενικότερα. Κινείται στη αντίθετη κατεύθυνση
μετατρέποντάς την ανάγκη και το
δικαίωμα σε ατομική υποχρέωση για την οποία πρέπει να πληρώσει
ο γονέας ή να τη στερηθεί το παιδί που η οικογένειά του "δεν έχει",
ενώ οι δημόσιες δομές και η λειτουργία τους σταδιακά απαξιώνεται. Προωθούν την
ιδιωτικοποίηση παραδίδοντας έτοιμη πελατεία στα ιδιωτικά.
▪ Στους δημοτικούς παιδικούς μειώνουν την κρατική χρηματοδότηση και επεκτείνουν
τη στήριξη της λειτουργίας τους κυρίως στα ΕΣΠΑ και στα τροφεία - δίδακτρα, ενώ παγώνουν τις μόνιμες προσλήψεις στο
δημόσιο και η ελαστική εργασία βρίσκει κάθε είδους μορφή (συμβασιούχοι, ωφελούμενοι,
....)
▪
Αντίστοιχα το Υπ Παιδείας
απαξιώνει την προσχολική αγωγή με την Υπ απόφαση Φίλη, τη διάσπαση του
ολοήμερου προγράμματος σε πρωινό υποχρεωτικό και απογευματινό προαιρετικό και
οι προϋποθέσεις φοίτησης σε αυτό - για αποκλεισμό παιδιών, τα μικτά τμήματα
παιδιών για πρωινό και ολοήμερο, η αύξηση του αριθμού των ελάχιστων παιδιών για
τη δημιουργία τμημάτων, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και το
κλείσιμο νηπιαγωγείων, η αύξηση του ωραρίου των νηπιαγωγών ενώ οι
αναπληρωτές/τριες κυρίως ΕΣΠΑ είναι η μόνη διέξοδος για τις αδιόριστες/ους
αναπληρώτριες/τες νηπιαγωγούς.
Απέναντι σ αυτή την
πραγματικότητα και αντί να αντιμετωπίσουν την ουσία του προβλήματος για το
παιδί και την οικογένεια επιχειρούν να διευκολύνουν τη συνέχιση της καταστροφικής
πολιτικής τους για τις δημόσιες δομές τόσο για την φροντίδα όσο και για την
προσχολική αγωγή προβάλλοντας συντεχνιακές λογικές μεταξύ των εργαζόμενων στις
δομές αυτές διευκολύνοντας να αναπτυχθεί "εμφύλιος" μεταξύ των
εργαζόμενων βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών ώστε να μένει στο απυρόβλητο η
πολιτική της καταστροφής χιλιάδων θέσεων εργασίας, οι άθλιες εργασιακές σχέσεις
των εργαζόμενων που διαρκώς χειροτερεύουν, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση, η έωλη
και μεταβαλλόμενη - μειούμενη και με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις
χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ ταυτόχρονα με την έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης και η
οικονομική επιβάρυνση των γονέων καθώς και ο αποκλεισμός χιλιάδων παιδιών από
τις δημόσιες δομές.
Οι Παρεμβάσεις λέμε
καθαρά ότι τόσο η φροντίδα όσο και η προσχολική αγωγή πρέπει να ναι
αποκλειστικά δημόσια, να παρέχεται με κρατική χρηματοδότηση, από μόνιμο
προσωπικό και να παρέχεται δωρεάν σε όλα τα παιδιά όσων διαμένουν στη χώρα,
ελλήνων και αλλοδαπών.
Η φροντίδα αφορά όλα
τα παιδιά από 0-4 έτη που οι γονείς του το επιθυμούν και η προσχολική αγωγή
υποχρεωτικά όλα τα παιδιά από 4-6 έτη. Το όριο για το πότε αρχίζει η
εκπαιδευτική διαδικασία για το παιδί δεν μπορεί να καθορίζεται από κανένα άλλο
παράγοντα (λειτουργία/ αρμοδιότητες κράτους δήμων - Υπ Παιδείας, εργαζόμενους
κλπ). Το όριο των 4 ετών ως η έναρξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας για το παιδί
καθορίζεται από την ίδια την ανάπτυξη των παιδιών γιατί επιστημονικά επιβεβαιώνεται
ότι τότε αρχίζει η συνειδητή προσέγγιση - ανακάλυψη της γνώσης από το παιδί.
Γι αυτό από κει αρχίζει η εκπαιδευτική διαδικασία. Οι δομές φροντίδας πρέπει
να παρέχονται από την τοπική αυτοδιοίκηση και η προσχολική αγωγή, όπως και κάθε
κομμάτι της εκπαίδευσης πρέπει να παρέχεται από τις δομές που
θα ανήκουν αποκλειστικά στο Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή το δημόσιο Νηπιαγωγείο.
Η προσχολική αγωγή
ως το πρώτο βήμα στη δημόσια εκπαίδευση και πρέπει να είναι υποχρεωτική για όλα
τα παιδιά 4-6 χρόνων με τη θεσμοθέτηση της Δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής
αγωγής καθώς όπως έχει αποδειχτεί τόσο επιστημονικά όσο από την εκπαιδευτική
πράξη ότι η συνολική ανάπτυξη, ένταξη στην εκπαίδευση, η πρόοδός και διαμόρφωση
της προσωπικότητας του παιδιού έχουν ευεργετική επίδραση- αποτελέσματα από τη
δίχρονη προσχολική αγωγή. Βέβαια αυτή δεν πρέπει να έχει χαρακτηριστικά
δημοτικού σχολείου (σχολειοποίηση) αλλά να καλλιεργεί τη συναισθηματική,
νοητική ανάπτυξη και φαντασία. Είμαστε
αντίθετοι σε διαδικασίες που επιδιώκουν να εντατικοποιήσουν την εκπαίδευση των
προνηπίων - νηπίων εισάγοντας βίαια ύλη εκμάθησης της γραφής και ανάγνωσης με
τους όρους του Δημοτικού σχολείου που ξεφεύγει από τις μεθόδους που σέβονται
τις ανάγκες της ηλικίας (αναδυόμενης γραφής κλπ.......) και την πρωταρχικότητα της.
Οι βρεφονηπιακοί
σταθμοί πρέπει να είναι δημόσιοι και να καλύπτουν όλα τα παιδιά από 0-4 χρόνια
των εργαζόμενων και ανέργων που το επιθυμούν. Είναι απαράδεκτο να
διώχνουν παιδιά των οποίων οι γονείς απευθύνονται στους δημοτικούς
βρεφονηπιακούς σταθμούς - έως 36000 διώχνονται κάθε χρόνο γιατί δεν υπάρχουν
θέσεις. Είναι απαράδεκτο τα κριτήρια είναι αν το παιδί θα έχει έγκριση
χρηματοδότησης ΕΣΠΑ ή αν έχουν οι γονείς τους να πληρώσουν τροφεία - δίδακτρα
είτε ακόμα να μην υπάρχουν θέσεις και να στέλνονται αναγκαστικά στους
ιδιώτες.
Λέμε επίσης καθαρά
ότι η επαγγελματική εξασφάλιση κατοχύρωση όλων των εργαζόμενων δεν μπορεί να
γίνει μέσα από τη διαμάχη μεταξύ τους
στο που θα πηγαίνουν τα παιδιά και ποιος θα δουλεύει εκεί. Η πράξη έχει
αποδείξει ότι όσο δε διαμορφώνεται ενιαίο κίνημα διεκδίκησης της κάλυψης των
λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων για όλα τα παιδιά - για όλους από δημόσιους φορείς
τόσο θα περνάει η πολιτική κυβέρνησης ΕΕ ΟΟΣΑ ΚΕΔΕ και κεφαλαίου και θα
χειροτερεύει η εργασιακή πραγματικότητα και προοπτική για όλους τους εργαζόμενους
σε όλους τους χώρους ( τόσο στους βρεφονηπιοκόμους όσο και στους νηπιαγωγούς
στην περίπτωση μας) και θα βάλονται τα δικαιώματα των παιδιών και των γονιών.
Οι κυβερνήσεις
σκόπιμα συγχέουν και προσπαθούν να επικαλύπτουν τα επαγγελματικά δικαιώματα σε
κάθε χώρο εργαζομένων - μέσα από επικαλύψεις πανεπιστημιακών σχολών, από παροχή
επαγγελματικών δικαιωμάτων, όχι μέσα από το βασικό πτυχίο αλλά με κάθε είδους
σεμινάρια και πιστοποιήσεις ώστε να πυροδοτούν εμφύλιους των εργαζόμενων, να
διευκολύνεται η διαφορετικότητα στα "προσόντα" άρα και στις αμοιβές
και όρους εργασίας με τα "διαφορετικά" συμφέροντα κάθε ομάδας και να
μένει στο απυρόβλητο η πολιτική τους.
Στο έδαφος αυτής της
πραγματικότητας ο Υπ Παιδείας και ο πρωθυπουργός "παίζουν" με το
χρόνια ανικανοποίητο αίτημα για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και
προχώρησαν σε ανακοινώσεις για τη θεσμοθέτησή της σε βάθος χρόνου!!!
Το υπουργείο και ο πρωθυπουργός με τις
δηλώσεις τους για τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής
φοίτησης και της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην πραγματικότητα κοροϊδεύουν
και παραπλανούν με τον πλέον κυνικό τρόπο την κοινωνία και τους
εκπαιδευτικούς.
Α. Ο υπουργός δηλώνει ο ίδιος, ότι δεν πρόκειται
να θεσμοθετήσει την 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή τουλάχιστον για τα
επόμενα δύο χρόνια και παραπέμπει την θεσμοθέτηση της μετά από τρία χρόνια,
δηλαδή μετά τη λήξη της θητείας της σημερινής κυβέρνησης και του ίδιου.
Επαναλαμβάνει το χιλιοπαιγμένο έργο των εξαγγελιών σε βάθος 3ετίας όπως τους
20000 διορισμούς κ. α. προϊδεάζοντας για την τύχη και τη σοβαρότητα των
εξαγγελιών του.
Το 3ετές πρόγραμμα
για την εκπαίδευση που μόλις ανακοίνωσε αναφέρει : "Εκτίμηση
της ενδεχόμενης ανάγκης επέκτασης της προσχολικής αγωγής με την προσθήκη ενός
ακόμη έτους φοίτησης"!!!! Δηλαδή δεν είναι βέβαιο ότι χρειάζεται η
δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και θα πρέπει να εκτιμηθεί !!!
Β. Συνδυάζει
την εξαγγελία για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή με την 14χρονη
υποχρεωτική εκπαίδευση. Χρησιμοποιεί δηλαδή την εξαγγελία για το Νηπιαγωγείο
για να "χρυσώσει" την πολιτική του για το ελιτίστικο λύκειο που
ετοιμάζει, με ένταση των εξετάσεων εντός του Γυμνασίου και του Λυκείου, το
οποίο θα συνοδεύεται από τη μαζική στροφή των 16χρονών στη μαθητεία. Πιο απλά η
14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση που σχεδιάζουν σημαίνει ένας στους δύο έφηβους
να μετατραπούν σε φτηνό εργατικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις.
Γ. Η
δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή σε βάθος τριετίας συνδέεται σύμφωνα με τις
δηλώσεις του Γαβρόγλου και του Πρωθυπουργού με τη δυνατότητα επιλογής των
γονέων μεταξύ ιδιωτικών και δημοτικών παιδικών σταθμών και Δημόσιου
Νηπιαγωγείου. Δηλαδή θα συντηρείται το σημερινό καθεστώς και πολύ χειρότερα
αν θεσμοθετηθεί έτσι η υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή θα λειτουργεί
για πρώτη φορά κομμάτι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (τα προνήπια 4-5) στα
πλαίσια των Δήμων. Ανοίγει ο δρόμος - για άλλη μια φορά με πειραματικό πεδίο -
πολιορκητικό κριό το Νηπιαγωγείο - για την εφαρμογή των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ
και της ΕΕ για λειτουργία της εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και
για την είσοδο των κουπονιών vouchers,
των διδάκτρων - τροφείων, των ωραρίων και των άθλιων εργασιακών σχέσεων που
ισχύουν στους Δήμους για τις εργαζόμενες νηπιαγωγούς εκεί, και στην υποχρεωτική
εκπαίδευση. Οι μεθοδεύσεις αυτές οδηγούν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της
προσχολικής αγωγής με τη συνδρομή κουπονιών και δράσεων ΕΣΠΑ, όπου ιδιωτικοί
φορείς ή φορείς με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία (δημοτικοί βρεφονηπιακοί
σταθμοί) θα ανταγωνίζονται για την εξασφάλιση δημόσιας χρηματοδότησης. Πίσω
από τη ρητορική για δίχρονη προσχολική αγωγή κρύβεται η
ιδιωτικοποίηση και η προώθηση των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ και της ΕΕ.
Γι αυτό, πέρα από
τις απατηλές δεσμεύσεις, δεν υπάρχει ούτε ένα συγκεκριμένο βήμα για την
κατασκευή νέων νηπιαγωγείων και για διορισμούς Νηπιαγωγών.
η στάση των δυνάμεων στο συνδικαλιστικό
κίνημα.
Μεγάλες ευθύνες έχουν οι συνδικαλιστικές
δυνάμεις τόσο στους ΟΤΑ όσο και στην εκπαίδευση που αντί να βάλουν στο κέντρο
τις διεκδικήσεις αυτές σε όλους τους εργαζόμενους και να οργανώσουν την κοινή
δράση σ όλο το συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στην ουσία της πολιτικής τους και
σ αυτούς που επιβάλουν αυτή την πολιτική σε βάρος των παιδιών, των γονέων και
των εργαζόμενων αφήνουν στο απυρόβλητο την πολιτική της κυβέρνησης - ΕΕ - ΟΟΣΑ
και Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εξαντλούνται στον εμφύλιο για το μοίρασμα της
διαρκούς μειούμενης "πίτας", με όλο και χειρότερους όρους,
εργασία.
Η ανάδειξη της
συντεχνιακής λογικής σε αντιπαράθεση με τους/τις εγαζόμενους/νες στον άλλο
εργασιακό χώρο είναι η κυρίαρχη λογική
που προτάσσουν Η ΔΑΚΕ, η ΑΝΑΤΡΟΠΗ (πρώην ΠΑΣΚ) και η ΔΥΣΗ σε ΟΤΑ και ΔΟΕ.
Είναι απολύτως
προκλητική η ΔΑΚΕ η οποία στο χώρο της ΔΟΕ υποστηρίζει το αίτημα για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ενώ στην ΠΟΕ - ΟΤΑ
υποστηρίζει ότι "πρέπει να επιστρέψουν και τα νήπια των 5 ετών στους
βρεφονηπιακούς των Δήμων και να αποκοπούν από τη δημόσια εκπαίδευση.
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ μαζί με τη ΔΑΚΕ στην ΠΟΕ - ΟΤΑ
κάνουν κυρίαρχο το ζήτημα της αντίθεσης με τη θεσμοθέτηση της δίχρονης
υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής ακόμα και με απεργίες στις οποίες όχι μόνο δεν
αναδεικνύουν καθόλου τις εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων στους
βρεφονηπιακούς σταθμούς των Δήμων, όχι μόνο δεν εναντιώνονται στα τροφεία και
την οικονομική επιβάρυνση των γονέων αλλά τρομοκρατούν πως αν φύγουν τα
προνήπια από τους βρεφονηπιακούς θα χαθούν τα ΕΣΠΑ και οι βρεφονηπιακοί θα
κλείσουν και χιλιάδες εργαζόμενοι / νες θα απολυθούν!!! Αντί να διεκδικήσει
κρατική χρηματοδότηση, κατάργηση των τροφείων, και απαίτηση για δημιουργία
δομών, μονιμοποίηση των συμβασιούχων και κατάργηση της ελαστικής εργασίας και
μόνιμων προσλήψεων ώστε να μην διώχνεται κανένα παιδί από 0-4 που ζητάει θέση
στους βρεφονηπιακούς των δήμων. Αν υποδεχόταν τα 36000 παιδιά που διώχνουν όχι
μόνο θα συνέχιζαν να δουλεύουν και θα κατοχυρώνονταν όλοι οι εργαζόμενοι αλλά
θα χρειαζόταν και χιλιάδες προσλήψεις. Ταυτίζονται ακόμα και με την ΚΕΔΕ στη
διεκδίκηση λειτουργίας δομών της δημόσιας εκπαίδευσης στα πλαίσια των
Δήμων κάνοντας πλάτες στην κυβέρνηση που
έχει συμφωνήσει στο Μνημόνιο την υλοποίηση της κατεύθυνσης του ΟΟΣΑ για πέρασμα
κομματιών της δημόσιας εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς ούτε η
κυβέρνηση δε θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει καλύτερα για να περάσει το
διχασμό, την ιδιωτικοποίηση, τις επιταγές του ΟΟΣΑ και την απόλυτη αίσθηση
εξάρτησης και ευγνωμοσύνης από τα ΕΣΠΑ και την ΕΕ για τη λειτουργία των σταθμών
και τη δουλειά με τις άθλιες ελαστικές εργασιακές σχέσεις των εργαζομενων.
Δίνουν το άλλοθι στην κυβέρνηση να παρουσιάζεται στην κοινωνία ότι η ίδια θα
ήθελε αλλά δέχεται πιέσεις και δεν την αφήνουν!!!! την ίδια ώρα που υλοποιεί
ότι με αποκλειστική της ευθύνη έχει συμφωνήσει με ΕΕ και ΟΟΣΑ.
Από την άλλη μεριά η
ΔΗΣΥ (πρώην ΠΑΣΚ) από κοινού με την ΑΕΕΚΕ (δύναμη που εντάχθηκε στο μέτωπο -
παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΔΕΔΥ, και τη ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ αρνούνται πεισματικά να
αναδείξουν και να αντιταχθούν στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που κινείται η
πολιτική του Υπ Παιδείας και της κυβέρνησης σε Παιδεία και Εργασία και να
αποκαλύψουν γιατί το υπ. Παιδείας ακολουθεί αυτή την πολιτική. Αρνούνται να
αντιπαλέψουν την χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ διεκδικώντας κρατική χρηματοδότηση.
Εξαντλούνται στα χαρακώματα τις αντιπαραθέσεις με την ΠΟΕ - ΟΤΑ και το διχασμό
των εργαζόμενων διευκολύνοντας και από την άλλη μεριά την κυβέρνηση και το Υπ
Παιδείας να μη δέχεται καμία πίεση στην ουσία της πολιτικής του.
Δυστυχώς απόψεις
ίσων αποστάσεων και θεσμοθέτηση μεν της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής
αγωγής αλλά με "δικαίωμα επιλογής από το γονέα αν θα πάει το παιδί του στο
τμήμα νηπιαγωγείου στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή στο βρεφονηπιακό υιοθετούνται από
δυνάμεις της αριστεράς (ΜΕΤΑ). Μπροστά στο να μπορούν να χαϊδέψουν τα
συντεχνιακά αντανακλαστικά στο χώρο των Δήμων είτε δεν καταλαβαίνουν είτε
αδιαφορούν και αντικειμενικά στηρίζουν
την πολιτική του υπ.Παιδείας να ανοίξει το δρόμο για λειτουργία κομματιού της
υποχρεωτικής εκπαίδευσης στους Δήμους!!!
Παλεύουμε
για :
·
Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή -
κομμάτι της εκπαίδευσης και πρώτο βήμα για το Ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν
σχολείο. Όλα τα παιδιά 4-6 αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο.
·
Όχι στα κουπόνια vouchers, δίδακτρα, χρηματοδότηση
ΕΣΠΑ και χορηγούς.
·
Κανένα
παιδί ηλικίας 0-4, που οι γονείς του επιθυμούν, έξω από του βρεφονηπιακούς
σταθμούς. Όχι τροφεία - δίδακτρα. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων στους Δήμους
και Διορισμούς βρεφονηπιοκόμων στους Δήμους με σταθερή μόνιμη δουλειά με πλήρη
δικαιώματα και αξιοπρεπείς αμοιβές-όχι ελαστική εργασία, με κρατική
χρηματοδότηση - όχι ΕΣΠΑ και χορηγούς.
· Μείωση του αριθμού των παιδιών σε 15
ανά τμήμα στα Νηπιαγωγεία - Καμία
κατάργηση-συγχώνευση νηπιαγωγείου ή τμήματος.
· Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί νηπιαγωγών
για την κάλυψη όλων των αναγκών.
· Νέα κτίρια και σύγχρονες υποδομές για
τα δημόσια νηπιαγωγεία με κρατική χρηματοδότηση.
· Όχι στη σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου.
· Λειτουργία των τμημάτων των
Νηπιαγωγείων με αμιγή σύνθεση: τμήματα κλασσικού προγράμματος, τμήματα ενιαίου
ολοήμερου προγράμματος.
