Να είμαστε έτοιμοι κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα.

Να είμαστε έτοιμοι κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα.
Ἄν νιώθεις τὰ κότσια σου μεῖνε στὶς γραμμές μας, ἄν νιώθεις τὸ καθῆκον σου πράξε τὸ μαζὶ μᾶς εἶναι χιλιάδες τὰ ἄστρα μέσα μᾶς πρέπει νὰ γίνουν δικά μας. Από τη συλλογή “Οι γειτονιές του κόσμου”, Μακρόνησος, Αη-Στράτης, 1949-1951

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

ΑΝΟΙΚΤΟ ΔΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΙΣ 2 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΘΕΜΑΤΑ-ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΗΜ.ΔΙΑΤΑΞΗ

ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΛΑΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΑΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 26.1.2017 ΣΤΙΣ 5.30ΜΜ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ  ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΘΕΜΑΤΑ-ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΜ.ΔΙΑΤΑΞΗ Δ.Σ.

ΤΗΛ:ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ 69786917160



ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Μολάοι 15 /01/2017
Προς: Τα μέλη του ΔΣ



ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΔΣ



Το ΔΣ θα συνεδριάσει την Πέμπτη στις 5:30 μ.μ. στο Νηπιαγωγείο Μονεμβασίας με τα παρακάτω θέματα ημερήσιας διάταξης



Ημερησια διαταξη



Αναμοριοδότηση σχολικών μονάδων
Κενά παράλληλης στήριξης - θέματα ειδικής αγωγής
Πρόταση ΚΕΔΕ για Νηπιαγωγεία
Προσμέτρηση ωρών σίτισης
Τρέχοντα ζητήματα της εκπαίδευσης (σύστημα πρόσληψης Αναπληρωτών, κρίσεις στελεχών).
Κοπή πίτας
Δράσεις Συλλόγου
Προτάσεις μελών



Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ



Μεϊμετης Παρασκευάς

Η υπεράσπιση ενός ελιτίστικου επιλεκτικού σχολείου από τον Λιάκο.

Στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, καταργήθηκαν οι διαφορές πρώτης, δεύτερης και τρίτης θέσης στα τρένα, χωρίς όμως να αλλάξουν τα τρένα. Το αποτέλεσμα ήταν κάποια στιγμή να αρχίσουν να δρομολογούνται για τις νέες ηγετικές ομάδες διαφορετικές αμαξοστοιχίες, γρήγορες και άνετες. Τα παλιά, εξισωτικά και εξισωμένα, αργά τρένα έμειναν για όλους τους υπόλοιπους. Συμπέρασμα; Ο εξισωτισμός είναι διαφορετική πολιτική από τη μείωση των ανισοτήτων, η οποία δεν μπορεί να γίνει χωρίς μια πολιτική εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης.
Η πρόταση του ΙΕΠ για τις αλλαγές στο Λύκειο και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα έλεγε κανείς ότι κινείται στο πνεύμα των προτάσεων του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία (https://chronos.fairead.net/liakos-porismata-2). Ωστόσο, τα επί μέρους ανατρέπουν αυτή τη διαπίστωση και, δυστυχώς, καθιστούν την πρόταση προβληματική. Οι συμβιβασμοί που επιχειρεί το Υπουργείο δεν βελτιώνουν τις μεταρρυθμίσεις. Μειώνουν τη δυναμική τους και αποδιαρθρώνουν τη λογική τους. Ιδιαίτερα οι πιέσεις των συνδικαλιστών και ορισμένων κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όσες καλές προθέσεις και να τους αποδώσει κανείς, οδηγούν στις ράγες των παλιών τρένων.
Ο Εθνικός και Κοινωνικός Διάλογος ανέδειξε σε μείζον πρόβλημα την εδώ και δεκαετίες ακύρωση του Λυκείου, την τυχαία και με έλλειψη κάθε λογικής εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και τις δραματικές συνέπειες της υποβάθμισης της επαγγελματικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης. Συνέπειες που μοιράζονται και στους δύο τύπους Λυκείου. Έστρεψε επομένως την προσοχή του αφενός στον μετασχηματισμό και στην άνοδο του επιπέδου του Λυκείου και αφετέρου στη σύνδεση της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο με μια λογική κατανομή των φοιτητών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αναλόγως των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων τους. Αποτέλεσμα των συζητήσεων ήταν η πρόταση για την αναδιοργάνωση της δομής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην κατεύθυνση του «4+2», δηλαδή σε ένα τετραετές Γυμνάσιο, όπου θα ολοκληρωνόταν η εγκύκλιος παιδεία, και σε ένα διετές Λύκειο, τόσο Γενικό, όσο και Επαγγελματικό-Τεχνολογικό.
Η παρούσα πρόταση του ΙΕΠ πράγματι επικεντρώνεται στις δύο τελευταίες τάξεις, πράγματι μειώνει ριζικά τον αριθμό των μαθημάτων και τα συγκεντρώνει σε λίγες μαθησιακές ενότητες, πράγματι εισάγει τη δοκιμιακή εργασία και τις δημιουργικές δραστηριότητες, πράγματι καθιερώνει το εθνικό απολυτήριο, από το οποίο εξαρτά την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, μέσα σε μια λογική συμβιβασμών, αποδυναμώνει την πρόταση, την καθιστά προβληματική στην εφαρμογή της, δημιουργεί ανασφάλεια ως προς την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, κινδυνεύει ακόμη να αποδυναμώσει και τη μορφωτική και εκπαιδευτική αποστολή του Λυκείου – συνεχίζοντας ακριβώς, με άλλη μορφή, τη σημερινή διάλυση.
Πριν προχωρήσω στην ανάλυση να επισημάνω ότι υπάρχουν δυο σχέδια του ΙΕΠ. Το ένα δημοσιεύτηκε στην Αυγή (17.1.17) και το άλλο στάλθηκε στα μέλη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Παραδόξως, το δεύτερο είναι περισσότερο φειδωλό στις πληροφορίες που δίνει για τις προθέσεις του Υπουργείου, από ότι εκείνο της Αυγής (που υπαγορεύτηκε επίσης από το Υπουργείο). Το αντίθετο θα ανέμενε κανείς. Φαίνεται ότι ακόμη τα πράγματα είναι ρευστά, μετά τις πληροφορίες για πιέσεις ακόμα μεγαλύτερης ρευστοποίησης της πρότασης (Εφ. Συν., 20.1.17).

1.
Η κατανομή των σχολικών τάξεων σε βαθμίδες της εκπαίδευσης υπηρετεί μια λογική, μια φιλοσοφία για τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε κάθε ηλικιακή βαθμίδα. Η πρώτη τάξη Λυκείου στην πρόταση του Διαλόγου γινόταν η τέταρτη του Γυμνασίου, προκειμένου να ξεδιπλωθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εγκύκλιας παιδείας, διευρύνοντας την υποχρεωτική εκπαίδευση. Στη νέα πρόταση μένει εντελώς ξεκρέμαστη (και είναι παράδοξο να ολοκληρώνεται η υποχρεωτική εκπαίδευση στο μέσο μιας εκπαιδευτικής βαθμίδας). Η εκπεφρασμένη «διακομματική» αντίθεση των συνδικαλιστών στο διετές Λύκειο, κρατάει όμηρο μια ολόκληρη σχολική χρονιά και δεν της επιτρέπει να ενταχθεί στον οργανικό σχεδιασμό του Γυμνασίου. 
Το παράξενο είναι ότι η τάξη αυτή εντάσσεται, θεωρητικά, στην εντεκαετή υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά εγκλωβίζεται στον προθάλαμο του διετούς Λυκείου, αντί να συνδεθεί λειτουργικά με το τριετές Γυμνάσιο. (Η πρόταση του Διαλόγου ήταν δωδεκαετής υποχρεωτική εκπαίδευση: 2 χρόνια Νηπιαγωγείο + 6 Δημοτικό + 4 Γυμνάσιο.)
Με την πρόταση που είχε διαμορφωθεί στο πλαίσιο του Εθνικού Διαλόγου προβλεπόταν, παράλληλα με τη διεύρυνση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και η ριζική αναμόρφωση του προγράμματος του Γυμνασίου, ώστε να ενταχθούν σε αυτό ο τεχνολογικός αλφαβητισμός, η οπτικοακουστική εκπαίδευση, η επιχειρηματικότητα και η πολιτειότητα, να αντιμετωπιστεί ο κατακερματισμός των γνωστικών αντικειμένων, να επιτευχθεί η εξοικείωση με τις τέχνες.
Μέσα από τον δρόμο αυτό θα υποστηρίζονταν οι έφηβοι απόφοιτοι του τετραετούς γυμνασίου, ώστε να γνωρίσουν τις κλίσεις και τις δεξιότητές τους, να αντιληφθούν καλύτερα τις επιθυμίες τους και, σε συνδυασμό με αληθινή υποστήριξη σε θέματα προσανατολισμού και αυτογνωσίας, να μπορέσουν να αποφασίσουν κατά πόσον θα ακολουθήσουν το Γενικό ή το Τεχνολογικό-Επαγγελματικό Λύκειο ή αν θα επιλέξουν κάποια τεχνική σχολή.
Θα μπορούσε μάλιστα να εξετάσει κανείς, εξαιτίας της ταχύτερης πλέον πολιτισμικής ωρίμανσης των παιδιών, να ενταχθεί και η τελευταία τάξη του δημοτικού σε ένα πενταετές γυμνάσιο που θα αποτελούσε έναν γερό κορμό παιδείας.
2.
Καταλαβαίνω βέβαια ότι η πρόταση του Διαλόγου για τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο απαιτεί προετοιμασία διοικητικής και κτηριακής αναδιοργάνωσης, επομένως θα χρειαζόταν μια μεταβατική περίοδος προσαρμογής. Αλλά αυτό σημαίνει ότι μεταβατικά η πρώτη λυκείου θα πρέπει να μπει στον εκπαιδευτικό προγραμματισμό του Γυμνασίου. Διαφορετικά λείπει ο προσανατολισμός, πράγμα που σημαίνει ότι η τάξη καθίσταται νεκρός χρόνος. Στην πρόταση του ΙΕΠ εξαφανίστηκε επίσης ο θεσμός του καθηγητή-συμβούλου, που θα συμβούλευε τα παιδιά, αναλόγως των κλίσεων και των ικανοτήτων τους, να κατευθυνθούν στο Γενικό ή στο Επαγγελματικό Λύκειο.
3.
Είναι σε βάρος και του Γενικού Λυκείου και του Επαγγελματικού Λυκείου η χαλάρωση του Λυκείου (ακούστηκε το σύνθημα «όχι στο σκληρό και ελιτίστικο Λύκειο»). Η «μπουλουκοποίηση της εκπαίδευσης» είναι κοινωνική αδικία απέναντι στα παιδιά και στους δασκάλους που προσπαθούν, δεν σέβεται ούτε και ενθαρρύνει τη διαφοροποίηση σε πορείες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των παιδιών στους δύο τύπους Λυκείου. Άλλωστε το Λύκειο που πρέπει να τελειώσουν όλοι, θέλουν δεν θέλουν, τους ενδιαφέρει ή όχι, δεν μπορεί παρά να είναι ένα σχολείο υποβαθμισμένο, που ο μόνος λόγος για να το παρακολουθήσεις είναι το απολυτήριο που θα σου δώσει – απόλυτη υποβάθμιση δηλαδή.
4.
Στα Πορίσματα του Διαλόγου σχετικά με το διετές Λύκειο, υπήρχε η πρόταση για 2 υποχρεωτικά μαθήματα και 4 επιλεγόμενα, ένα από κάθε κύκλο, πράγμα που με την διαβάθμιση των μαθημάτων εξασφάλιζε μια ισορροπία ανάμεσα στη γενική και την ειδική μόρφωση. Διασφάλιζε ότι θα συνεχιζόταν η γενική καλλιέργεια των παιδιών και ότι αυτά δεν θα εγκλωβίζονταν στη μονομέρεια της μίας ή της άλλης κατεύθυνσης. Λ.χ. εξασφάλιζε ότι ο υποψήφιος γιατρός, στα δύο χρόνια του Λυκείου θα συνέχιζε να μελετάει Ιστορία, ενώ ο αυριανός δικηγόρος ή φιλόλογος θα συνέχιζε επί δύο χρόνια να καλλιεργεί τη μαθηματική του σκέψη. Στην πρόταση του ΙΕΠ, το πρόγραμμα διαφοροποιείται με μια κλιμάκωση από τη δεύτερη στην τρίτη λυκείου, συνεχίζοντας τη λογική του κατακερματισμού και ανοίγοντας παράθυρο στα φροντιστήρια, αφού η τρίτη λυκείου θα αναδειχθεί και πάλι στο πεδίο μάχης της Εισαγωγής, ακυρώνοντας τις προηγούμενες τάξεις.
5.
Αν διατηρηθούν οι εισιτήριες εξετάσεις με τη μορφή που έχουν τώρα, δίπλα στη συμμετοχή του εθνικού απολυτηρίου, η μια μορφή αργά ή γρήγορα θα καταβροχθίσει την άλλη. Εκείνο που χρειάζεται και πρέπει να το πούμε δυνατά, καθαρά και κατηγορηματικά είναι η εγκυρότητα των εξετάσεων μέσα στο Λύκειο. Δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό καμία μεταρρύθμιση.
6.
Για την εγκυρότητα των εξετάσεων χρειάζεται ένα κοινό αποθετήριο, μία βιβλιοθήκη θεμάτων πάνω στα οποία θα εξετάζονται οι μαθητές, και όχι στο τι, πόσο και πώς διδάσκει κάθε καθηγητής. Το αποθετήριο αυτό πρέπει να είναι σωστά φτιαγμένο και σταθμισμένο, προσβάσιμο από όλους τους μαθητές, με τη δυνατότητα των καθηγητών και των καθηγητριών να το εμπλουτίζουν με θέματα. Η περιγραφική αξιολόγηση στις δύο τελευταίες τάξεις δεν έχει νόημα χωρίς τη στάθμιση των ικανοτήτων και τη μαθηματική τους απόδοση, ώστε το απολυτήριο να μπορεί να αποτελέσει πράγματι καθοδηγητικό μέσο εισόδου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρνητική εμπειρία της τράπεζας θεμάτων οφείλεται στον τρόπο κατασκευής και επιβολής της. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να απορριφθεί η ιδέα, αλλά για να κατασκευαστεί σωστά. Χωρίς μια βιβλιοθήκη θεμάτων δεν γίνονται σταθμισμένες εξετάσεις, και χωρίς σταθμισμένες εξετάσεις, αντίο στην εγκυρότητα του απολυτηρίου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
7.
Είναι αδιανόητο να ισχύσει η σχέση 80/20 μεταξύ προφορικού και γραπτού βαθμού για να διαμορφωθεί ο τελικός βαθμός του εθνικού απολυτηρίου, όπως προβλέπει η πρόταση του ΙΕΠ. Προφανώς και πρέπει να συνυπολογίζεται η προφορική επίδοση, αλλά με τρόπο που δεν θα οδηγήσει τελικά στην πλήρη ακύρωσή της. Γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι με τη σχέση στο 80/20, δεν θα υπάρχει καθηγητής που δεν θα βάλει άριστα στους μαθητές του, ακυρώνοντας έτσι την προφορική αξιολόγηση. Παράλληλα, θα οργιάζουν οι φήμες περί εκμαυλισμού των εκπαιδευτικών και η πίεση που θα τους ασκείται από γονείς και μαθητές θα είναι αφόρητη. Οι απόφοιτοι του Λυκείου δεν μπορούν να μπαίνουν σε πανεπιστημιακές σχολές, αν αυτές δεν φτιαχτούν ορθολογικά. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι οι πανεπιστημιακοί, λόγω και της αυτονομίας, θα συναινέσουν σε αυτό, και η εισαγωγή στις σχολές αντί σε τμήματα θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσει. Αντίθετα, η πρόταση του Εθνικού Διαλόγου είναι κινητικότητα εντός του πανεπιστημίου, πρωτεύουσα και δευτερεύουσα ειδικότητα, κοινά πτυχία ανάμεσα σε ειδικότητες.

Εν κατακλείδι, είναι ευθύνη της Αριστεράς να αναβαθμίσει τη δημόσια εκπαίδευση και να αναδείξει τον κρίσιμο ρόλο του Λυκείου. Αν αυτό δεν γίνει τώρα, θα γίνει με όρους κοινωνικού δαρβινισμού αύριο. Εκείνο που η Αριστερά ωστόσο δεν δικαιούται, είναι να αφήσει τα παιδιά των δημόσιων σχολείων να στερούνται παιδείας, διότι επιλέγει να ικανοποιήσει όσους τρομάζουν στην ιδέα της αλλαγής που θα τους ξεβολέψει. Η «συναίνεση» είναι αναγκαία, αλλά συναίνεση ποιων; Σέβομαι τον συνδικαλισμό, συγκαταλέγομαι άλλωστε ανάμεσα στους μελετητές της ιστορίας του, αλλά σκοπός του συνδικαλισμού είναι να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια των μελών του στις υλικές και τις ηθικές της διαστάσεις. Δεν είναι έργο του να χαράζει εκπαιδευτική πολιτική και να υπαγορεύει μεταρρυθμίσεις. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι. Προφανώς το έργο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι δύσκολο, προφανώς χρειάζονται ελιγμοί και δημιουργία ευρύτερων συναινέσεων, αλλά αυτές πρέπει να έχουν άξονα προπαντός την κοινωνία. Όχι τις κλειστές επαγγελματικές ή πολιτικές ομάδες. Η πειστικότητα ενός εγχειρήματος εξαρτάται από τη συνοχή και τη λειτουργικότητά του, και οι συμβιβασμοί δεν πρέπει να καταλήγουν στην αποδιοργάνωσή του.
Και, για να επιστρέψουμε στην ιστορία της αρχής, η εκπαίδευση –και προπαντός η δημόσια–, χρειάζεται καινούρια και γρήγορα τρένα για όλους και όχι τα εξισωμένα αργόσυρτα. Διαφορετικά, άλλοι θα επιβιβάζονται στα μεν και άλλοι στα δε, με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν οι αποστάσεις που τους χωρίζουν από τον τελικό προορισμό τους. Όσοι μπορούν να πληρώσουν, θα επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση και κάθε χρονιά τα τμήματα του International Baccalaureate θα πολλαπλασιάζονται. Πώς αλλιώς να το πω; Η κοινωνικοποίηση της φτώχειας, με παγιωμένες κοινωνικές ανισότητες, όπως στην Ελλάδα σήμερα, αποβαίνει σε βάρος εκείνων που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Τις αστοχίες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης δεν θα τις πληρώσουν τα παιδιά του Κολλεγίου και των σχολείων των ελίτ, αλλά τα παιδιά των δημόσιων σχολείων και των λαϊκών τάξεων.

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό ΧΡΟΝΟΣ, 22 Ιανουαρίου 2017)

ΔΟΕ:Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας για την «αναδιάρθρωση» της δημόσιας εκπαίδευσης και η απάντηση του Κλάδου

Αρ. Πρωτ. 1069
Αθήνα 25/01/2017
Προς
Τους Συλλόγους εκπαιδευτικών Π.Ε.

ΘΕΜΑ: Ο σχεδιασμός  του Υπουργείου Παιδείας για την «αναδιάρθρωση» της δημόσιας εκπαίδευσης και η απάντηση του Κλάδου  

Δύο, σχεδόν, μήνες έχουν περάσει από την «ημιεθιμοτυπική» (όπως ο ίδιος ο Υπουργός τη χαρακτήρισε) συνάντηση τον εκπαιδευτικών ομοσπονδιών με τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Οι «θεματικές» συναντήσεις όπου θα συζητούνταν αναλυτικά τα τεράστια προβλήματα της εκπαίδευσης που ανακοίνωσε τότε ο νέος Υπουργός (με άμεση έναρξη είχε πει) δεν άρχισαν, φυσικά, ποτέ. Αντίθετα, το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να υλοποιεί τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις της κυβέρνησης για την Παιδεία και τη ριζική αναδιάρθρωση της δομής του Δημόσιου Σχολείου.
Η γενίκευση του νέου ενιαίου τύπου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου που έχει ήδη οδηγήσει σε απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και σε σχεδιασμούς για συρρίκνωση και οργανικών θέσεων, προχωρά δίχως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να λαμβάνει υπόψη την πλήρη αντίθεση του Κλάδου που εκδηλώθηκε με σειρά κινητοποιήσεων (ακόμη και σε νομικό επίπεδο με αιτήσεις ακύρωσής τους στο ΣτΕ - εκ των οποίων αυτή της προσχολικής αγωγής «μυστηριωδώς» δεν εκδικάστηκε στις 13/1/2017 όπως ήταν προγραμματισμένο).
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων δρομολογούνται (όπως δήλωσε ο Υπουργός Παιδείας αν και καμία συζήτηση δεν έγινε επ’ αυτών) δρομολογούνται όπως και το σύνολο των  νομοθετικών ρυθμίσεων, με βάση τα πορίσματα του Εθνικού διαλόγου (αυτονομία της Σχολικής Μονάδας, ριζικές αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα και αλλαγές στις υπηρεσιακές μεταβολές και στα Π. Δ. 50 και 100).
Ταυτόχρονα, αν και στην συνάντηση γνωριμίας με τα Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε., ο κ. Γαβρόγλου, σαφέστατα είπε ότι οι 20.000 διορισμοί για τους οποίους μιλούσε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία δεν πρόκειται να γίνουν για να προχωρήσει, στη συνέχεια,  ακόμη πιο πέρα και να ξεκαθαρίσει ότι τα όποια κονδύλια για διορισμούς συνδέονται άμεσα με την εφαρμογή της αξιολόγησης, προσφάτως «θυμήθηκε» το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και μάλιστα εντός του 2017, αν και όλοι γνωρίζουμε ότι μόνιμοι διορισμοί δεν πρόκειται να γίνουν, αφού πέρα από την «απαγόρευση» μέχρι το τέλος του 2017 η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι η πιστή εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας και της συρρίκνωσης των οργανικών θέσεων ενώ η συζήτηση για τον τρόπο πρόσληψης έχει ως σκοπό να δημιουργήσεις τεχνητές αντιπαραθέσεις σε τμήματα του κλάδου. Στο ίδιο πλαίσιο, παρά το θετικό στοιχείο της έναρξης της συζήτησης για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων κάτι που είναι αποτέλεσμα της πίεσης της Δ.Ο.Ε. στην επιτροπή υπηρεσιακών μεταβολών του Υπουργείου, η όλη συζήτηση έντεχνα αποκρύπτει την ουσία, ότι δηλαδή με την ακολουθούμενη πολιτική δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα για την πραγματοποίηση της όποιας μετάθεσης (ιδιαίτερα βόρεια της Αττικής).
Ιδιαίτερο προβληματισμό προκαλεί και η δημοσιοποίηση σε αυτό το χρονικό σημείο της έκθεσης του Σ.Ε.Δ.Δ. (η οποία υπάρχει από την άνοιξη του 2016) σύμφωνα με την οποία οι «υποχρεωτικές» μετατάξεις των εκπαιδευτικών που πραγματοποιήθηκαν το 2013 από τη Β/θμια στην Α/θμια εκπαίδευση, ήταν παράνομες και με την οποία το Σ.Ε.Δ.Δ. εισηγείται την ανάκλησή τους. Η έκθεση δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώσει τα όσα, μάταια, έλεγε τότε η Δ.Ο.Ε. μόνο που το πράττει έπειτα από 3 και πλέον χρόνια και αντί να έρχεται να αποκαταστήσει  τις, τότε, αδικίες, δημιουργεί νέες. Πόσο τυχαίο μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός της δημοσιοποίησης της έκθεσης σε χρόνο που η απόδοση οργανικών θέσεων θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει; 
Είναι σαφές ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει λάβει υπόψη του τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος. Το μόνο που επιδιώκει είναι η συναίνεση των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας στις αντιεκπαιδευτικές της πολιτικές, για την προώθηση των επιλογών της κυβέρνησης με "μεταρρυθμίσεις" που υλοποιούν δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου και  κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ.  Η κατεύθυνση για «ορθολογική» διαχείριση υλικών και ανθρώπινων πόρων είναι επίσημη κυβερνητική πολιτική και μεταφράζεται σε λειτουργία των σχολείων σε καθεστώς οικονομικής ασφυξίας, με μείωση προσωπικού και εργασιακή ευελιξία, ένταση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, κακοπληρωμένους, εξαντλημένους και τρομοκρατημένους εκπαιδευτικούς.
Όλα τα παραπάνω γίνονται εν μέσω των «διαπραγματεύσεων» της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» για νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, για «κόφτη» διαρκείας και μετά το 2018, για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% που θα σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη του ήδη πενιχρού εισοδήματος των εργαζομένων.
Σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση για τη δημόσια εκπαίδευση και τους εργαζόμενους συνολικά επιβάλλεται η  διαμόρφωση ενός πανεκπαιδευτικού συντονισμού καθώς κι ενός διευρυμένου μετώπου για την προστασία των κοινωνικών αγαθών, για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των  εργαζομένων και των ανέργων και την ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών και μνημονιακών πολιτικών με έμφαση, από την πλευρά μας, στη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία.
Οι εκπαιδευτικοί  της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σχολείο με αγώνα για την  ποιοτική του αναβάθμιση, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις για τους μαθητές και με  σταθερή και μόνιμη εργασία για τους εκπαιδευτικούς.
Το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. καλεί  σ’ αυτή τη φάση τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών να ορίσουν Γενικές Συνελεύσεις μέσα στον Φεβρουάριο όπου θα συζητηθούν όλα τα παραπάνω και  θα οργανωθεί η πάλη και ο αγώνας του κλάδου για τη συνέχεια, με βασικές αιχμές:
  • Τη  συμμετοχή σε δράσεις που θα οργανωθούν  με την ανακοίνωση από την πλευρά της κυβέρνησης της μεσοπρόθεσμης έκθεσης του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση στο πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου και των μέτρων της δεύτερης αξιολόγησης που θα αποφασιστούν στο Eurogroup.
  • Δράσεις στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και στις Περιφερειακές Διευθύνσεις από τους κατά τόπους συλλόγους για τα θέματα των κενών, του ολοήμερου, της σίτισης κλπ.
  • Πρωτοβουλίες στήριξης των σχολείων εκείνων που θα υποδεχθούν προσφυγόπουλα το επόμενο διάστημα, ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενάντια στις φασιστικές επιθέσεις που δέχονται το τελευταίο διάστημα εκπαιδευτικοί και γονείς. 

Είσαι άνεργος; Απολογήσου! Να μην περάσει ο νέος κανονισμός του ΟΑΕΔ!

ανεργοι

Γράφει: Πέτρος Καπετανόπουλος, εργαζόμενος στον ΟΑΕΔ - Kοινωνία + Κινήματα - 24/01/2017
Η Κυβέρνηση, το Υπ. Εργασίας και ο ΟΑΕΔ, στα πλαίσια «υποχρεώσεων προς την ΕΕ», προωθούν τον Κανονισμό  «καθορισμού μέτρων ελέγχου της ανεργίας, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των ανέργων καθώς και επιβαλλόμενων κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε υποχρεώσεις». Η έξωθεν υποταγή, δεν αναιρεί το χαρακτήρα του Κανονισμού, που  χωρίς υπερβολή πρόκειται για ένα έκτρωμα φασιστικής σύλληψης και λογικής.
Τι άλλο από φασιστική λογική είναι η θεσμοθέτηση  φακελώματος  των ανέργων, με τον ασφυκτικό έλεγχο ενεργειών και «παραλείψεων»; Τι άλλο από φασιστική πρακτική είναι ο διαχωρισμός των ανέργων σε «νομοταγείς» και μη; Τι άλλο από φασιστική πρακτική είναι ο αποκλεισμός της κατηγορίας των  «μη νομοταγών» από τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης; Και συμπληρωματικά: Τι άλλο από ανθρωποφαγικός θατσερισμός, είναι ο στιγματισμός του ίδιου του άνεργου με την επίρριψη  σε αυτόν προσωπικά της ευθύνης  για την κατάσταση της ανεργίας του;
Ο ΟΑΕΔ θα έπρεπε να είναι εκείνη η δημόσια υπηρεσία η οποία λειτουργεί ως δίχτυ προστασίας για όλους εκείνους οι οποίοι απολύονται από τη δουλειά τους και για όσο καιρό αυτοί παραμένουν  άνεργοι. Οφείλει να είναι  η υπηρεσία που, με  προγράμματα στήριξης και απασχόλησης, θα βοηθά τον κόσμο της ανεργίας στην προσπάθεια για επανένταξη σε κανονικές θέσεις εργασίας. Ειδικά στην περίοδο αυτή, που περιγράφεται ως περίοδος οικονομικής κρίσης, (προσωπικά, αφού η κρίση δεν αφορά όλους, πιστεύω πως απλά είναι περίοδος που αναδιανέμεται ο πλούτος προς όφελος των πλουσίων), ο ΟΑΕΔ θα έπρεπε να είναι δημόσια υπηρεσία αιχμής. Αυτή την προσδοκία έχουν όλοι οι  εργαζόμενοι που πληρώνουν σε όλο τον εργασιακό βίο εισφορές ασφάλισης για τις περιόδους της ανεργίας τους. Αυτή την περίοδο λοιπόν, το αίτημα των συνδικάτων, καθώς και των συλλογικοτήτων ανέργων, είναι δικαιολογημένα η επέκταση της χρονικής διάρκειας του επιδόματος ανεργίας, ειδικά μάλιστα σε περιπτώσεις που ο καπιταλισμός πετάει ολόκληρες κατηγορίες εργαζομένων (ηλικιακές, ειδικότητες κλπ) εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Αντί γι αυτά, που θα ήταν στοιχειώδης φροντίδα μιας, με ψήγματα αριστεράς, κυβέρνησης, οι Συριζανέλ χρησιμοποιούν τον ΟΑΕΔ ως μηχανισμό καθυπόταξης και επιβολής αντεργατικών μέτρων.
Τα μέτρα όπως περιγράφονται στον Κανονισμό:
-Ο ΟΑΕΔ υποχρεώνει τον άνεργο να υποβάλει αποδεικτικά στοιχεία των ενεργειών που έκανε για να βρει δουλειά. Τέτοια στοιχεία θεωρούνται  οι αιτήσεις για πρόσληψη, η συμμετοχή σε συνεντεύξεις κλπ -ακόμα και η επαφή με ιδιωτικά γραφεία εργασίας!).  Αν δεν τα προσκομίσει, ο ΟΑΕΔ διακόπτει την κάρτα ανεργίας, καθώς και το επίδομα ανεργίας-σε όποιον το λαμβάνει.
-Ο ΟΑΕΔ  υποχρεώνει τον άνεργο να δέχεται την οποιαδήποτε, προσφερόμενη από τον Οργανισμό, εργασία, κατάρτιση, συμβουλευτική υπηρεσία, και σε ό, τι αφορά την εργασία με ελάχιστους μόνο περιορισμούς στο ύψος του μισθού. Οι περιορισμοί αυτοί αίρονται προοδευτικά όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ανεργίας. Όσο περισσότερο χρόνο άνεργος είναι κάποιος τόσο πιο αναλώσιμος θεωρείται. Στη μακροχρόνια ανεργία, οι άνεργοι υποχρεούνται  να αναλαμβάνουν εργασία με τον κατώτατο μισθό! Με άνω του 18μηνου ανεργία, ο άνεργος υποχρεούται να εργαστεί σε οποιαδήποτε ειδικότητα, ξανά με τον κατώτατο μισθό.
 Σε κάθε περίπτωση, μη αποδοχή προσφερόμενης θέσης εργασίας, κατάρτισης, συμβουλευτικής, οδηγούν ξανά σε διακοπή της κάρτας και του επιδόματος ανεργίας!
Εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος:
-Ποιος είναι ο λόγος της υποχρεωτικότητας στην προσκόμιση στοιχείων αναζήτησης εργασίας; (Η ερώτηση του αρμόδιου υπαλλήλου που γινόταν μέχρι στιγμής προς τον άνεργο για τις ενέργειες που έκανε στα πλαίσια της συμβουλευτικής, είναι ενέργεια κατανοητή, απαραίτητη και υπεραρκετή).
-Ποιος ο λόγος στην επιβολή ποινών στη μη αποδοχή μιας θέσης εργασίας;
Δεν είναι αρκετή ως «ποινή», η συνέχιση της κατάστασης της ανεργίας;
Θεωρώ πως η επιβολή ποινών σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εξυπηρετεί μια σειρά από στόχους:
α) Να επιρρίψει την ευθύνη της ανεργίας στους ίδιους τους άνεργους, αθωώνοντας τις πολιτικές των μνημονίων και το ίδιο το σύστημα που γεννά την ανεργία.
β) Να συνηθίσει ο κόσμος της ανεργίας (δυνητικά όλοι μας δηλαδή) τη νέα σκλαβιά: να αποδεχτούμε τη μείωση των απαιτήσεών μας στο μεροκάματο, στο ωράριο, στις συνθήκες εργασίας
γ) Να εμφανιστούν μειωμένα ποσοστά ανεργίας (δηλαδή  μία ανεργία δήθεν «πλασματική» της στατιστικής υπηρεσίας και μία  δήθεν «πραγματική»- αυτών δηλαδή που είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την οποιαδήποτε δράση με τους οποιαδήποτε όρους),
δ) Η εξοικονόμηση χρημάτων από τις περικοπές των επιδομάτων.
Μερικά επιπλέον σχόλια:
-Ο Κανονισμός και οι ποινές που επιβάλλει, είναι ένας ωμός εκβιασμός που γίνεται στον άνεργο προς όφελος της εργοδοσίας. Παράλληλα, μετατρέπει τον ΟΑΕΔ από υπηρεσία ασφάλισης σε αστυνομικό-δικαστικό μηχανισμό και τους υπαλλήλους του σε ανακριτικούς υπαλλήλους. Ειδικά σε μια περίοδο που διαρρέεται πως πρόκειται να  γίνουν προσλήψεις 360 νέων υπαλλήλων στον ΟΑΕΔ, ως εργασιακών συμβούλων, είναι εύλογο να υποθέσει κανείς πως οι νέοι υπάλληλοι αντί να προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες για την εξυπηρέτηση του κοινού, θα είναι αυτοί που θα παίξουν το ρόλο των άγρυπνων ντετέκτιβ-δικαστών.
-Ο Κανονισμός λειτουργεί εξευτελιστικά για τον άνεργο (έκανες ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να βρεις δουλειά σήμερα ΡΕ;) Αν δε, ο άνεργος αρνηθεί στο διηνεκές να δώσει τα στοιχεία αναζήτησης, μετατρέπεται σε άνεργο τρίτης κατηγορίας, χωρίς δικαίωμα επιδότησης, χωρίς δικαίωμα ασφάλισης μέσω κάρτας ανεργίας, χωρίς δικαίωμα μοριοδότησης σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, χωρίς δικαίωμα δωρεάν μετακίνησης. (Επιπλέον είναι βέβαιο πως  η διαδικασία του ελέγχου των ανέργων, είναι απόλυτα διαβλητή, καθώς δεν είναι δυνατόν πρακτικά να ελέγχεται το σύνολό τους. Έτσι θα μπορεί να μοριοδοτείται για τον ΑΣΕΠ άνεργος στον οποίο δεν έγινε έλεγχος, σε βάρος ανέργου που ελέγχθηκε και τιμωρήθηκε σύμφωνα με τα κριτήρια του Κανονισμού).
-Εμφανές είναι πως στον έλεγχο χωρεί η οποιαδήποτε αυθαιρεσία μέσω των κυρώσεων των προϊσταμένων των υπηρεσιών, οι οποίοι είναι τα αρμόδια όργανα να επιβάλλουν τις κυρώσεις σε βάρος των ανέργων. Είτε για λόγους προκατάληψης, είτε για την εύνοια κάποιου άνεργου σε βάρος άλλου, είτε για τον οποιοδήποτε λόγο κάποιος αυθαιρετεί. Ανοίγει επίσης δρόμους για διαφθορά-χρηματισμό σε προϊστάμενους και υπαλλήλους, μέσω των απειλών που είναι δυνατόν να ασκηθούν σε ανέργους για διακοπή της κάρτας και του επιδόματος ανεργίας.
-Είναι βέβαιο πως θα παρατηρηθούν φαινόμενα βίας μεταξύ ανέργων και υπαλλήλων που θα προτείνουν στους προϊσταμένους τη διακοπή του επιδόματος ανεργίας.
-Ο άνεργος υποβάλλεται σε μια επιπλέον ψυχολογική επιβάρυνση μέσω της ενοχικότητας. Δεν φτάνει που πρέπει να απαντά κάθε βράδυ στον εαυτό του αν έκανε αρκετή τρεχάλα  όλη τη μέρα για να βρει δουλειά, δεν αρκεί που τις ίδιες απαντήσεις νιώθει πως οφείλει να δίνει στο οικογενειακό του περιβάλλον, επιπλέον θα του δημιουργεί σύμπλεγμα ενοχής και ο υπάλληλος του ΟΑΕΔ.
-Νομιμοποιούνται ντε φάκτο από τον Δημόσιο (!) Οργανισμό για την ανεργία, τα δουλεμπορικά  «ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας».
-Σε ό, τι αφορά στην εξοικονόμηση κονδυλίων από την διακοπή των επιδομάτων ανεργίας: Με βάση το σκεπτικό πως οι επιδοτούμενοι είναι μόνο το 10% του συνόλου των ανέργων, η σκέψη πηγαίνει σε άλλους δρόμους. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει δημοσιεύματα, που  ως τώρα έχουν διαψευστεί, για κατάργηση όλων των επιδομάτων (και της ανεργίας) και αντικατάστασή τους με το ελάχιστο εγγυημένο ξεροκόμματο των 200 ευρώ υπό προϋποθέσεις. Πιθανόν στις  προϋποθέσεις  του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος να είναι και το πόσο υποτακτικός είναι ο άνεργος, σύμφωνα με τα κριτήρια του ΟΑΕΔ.
Συμπερασματικά, καθήκον όλων μας, εργαζομένων, ανέργων, σωματείων, συλλογικοτήτων, οργανώσεων, όλου του κόσμου της εργασίας, είναι  να μην περάσει αυτό το τερατούργημα.

*Ο Πέτρος Καπετανόπουλος είναι εργαζόμενος στον ΟΑΕΔ Περιστερίου και δημόσια έχει εκφραστεί ενάντια στο νέο κανονισμό. Το παραπάνω κείμενο έγραψε αρχικά για την εφημερίδα ΠΡΙΝ και μας το παραχώρησε να το δημοσιεύσουμε και στη σελίδα μας: http://www.toperiodiko.gr/%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83/#.WIkHkFOLSM_

Δελτίο Τύπου ΣΑΤΕΑ 21-01-2017 21 Ιανουαρίου 2017 Διορισμοί στην Ειδική Εκπαίδευση – Ο διάλογος που δεν ξεκίνησε ποτέ.

Ο κατακερματισμός της εκπαιδευτικής νομοθεσίας ΕΑΕ από  το 2000 και μετά, καθώς και η απουσία διεξαγωγής εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, οδηγούν σε αποσπασματικές νομοθετικές διατάξεις, που συνθλίβουν μαθητές με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και διαιωνίζουν την άδικη μεταχείριση των εκπαιδευτικών ΠΕ61, ΠΕ71.
Η πολύχρονη αδιοριστία, οι επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις για μόνιμους διορισμούς και το απαράδεκτο καθεστώς της αξιοποίησης 20.000 και πλέον αναπληρωτών σε κάθε σχολικό έτος δεν μπορεί να συνεχιστεί, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη τις παιδαγωγικές προεκτάσεις της δυσλειτουργικής αυτής κατάστασης.
Στις 23 Αυγούστου 2016, σε συνάντηση του ΣΑΤΕΑ με τον τότε υπουργό παιδείας, κ. Νίκο Φίλη, δόθηκε η υπόσχεση ότι το Νοέμβριο του 2016 θα ξεκινούσε διάλογος για μόνιμους διορισμούς στην ΕΑΕ, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Ο διάλογος, όμως, δεν ξεκίνησε ποτέ…
Ο ανασχηματισμός ματαίωσε ή ακύρωσε τα σχέδια του υπουργείου αναφορικά με την έναρξη του διαλόγου;
Πότε θα ξεκινήσει ο διάλογος για ένα δίκαιο και ισότιμο σύστημα διορισμών για όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης;
Ζητάμε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας να μας απαντήσει εγγράφως στα παραπάνω ερωτήματα.
ΔΕΝ αποσυρόμαστε από τον αγώνα μας για δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση των πτυχίων μας.
Διεκδικούμε το αυτονόητο, την εναρμόνιση του θεσμικού πλαισίου με τη Γενική Εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα που αφορούν μαθητές και εκπαιδευτικούς (οργάνωση και λειτουργία δομών, σκοποί εκπαίδευσης και αναλυτικά προγράμματα, θέματα στελέχωσης κ.ά.).
Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τη διασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης για τους μαθητές μας.
Με κάθε μέσο θα πιέσουμε φέτος να γίνουν τα λόγια πράξεις και να έχουμε τους πρώτους μαζικούς διορισμούς στην ΕΑΕ και στην εκπαίδευση γενικότεραΣε αυτόν τον αγώνα καλούμε από τώρα όλους τους συναδέλφους μας αναπληρωτές, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, από κάθε συλλογικότητα, να συστρατευτούν και να κινητοποιηθούν όπως την περασμένη άνοιξη.
Καλούμε τη ΔΟΕ, την ΟΛΜΕ και τους πρωτοβάθμιους συνδικαλιστικούς συλλόγους να τοποθετηθούν επί του θέματος.
Καλούμε το γονεϊκό κίνημα και ειδικά τους συλλόγους γονέων παιδιών με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να πιέσουν για σταθερή, δωρεάν, δημόσια και ποιοτική εκπαίδευση των παιδιών τους.

Τοποθετησεις αναπληρωτων εκπαιδευτικων στο ΠΥΣΠΕ Λακωνιας που προσληφθηκαν απο ΥΠΠΕΘ στις 13.1.2017

Στο ειδικο δημοτικο Μολαων τοποθετηθηκε ενας εκπαιδευτικος κλαδου ΠΕ70,στο 2ο δημοτικο Γυθειου ενας εκπαιδευτικος κλαδου ΠΕ70 διοτι προεκυψε εκτακτο λειτουργικο κενο λογω αποσπασης εκπαιδευτικου σε βουλευτικο γραφειο!

Και στο τμημα ενταξης του 2ου νηπιαγωγειου Σκαλας μια νηπιαγωγος κλαδου ΠΕ60.50