Τη στιγμή που χιλιάδες κενά συνεχίζουν
να υπάρχουν στα σχολεία όλης της Ελλάδας, τμήματα συμπτύσσονται με 27-28 παιδιά
και ολοήμερα σχολεία αναστέλλουν τη λειτουργία τους, εξαιτίας των μηδενικών
διορισμών και της υποχρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, το υπουργείο
Παιδείας, αμετανόητο, επιχειρεί να προωθήσει με διαδικασίες εξπρές το νέο επιθεωρητισμό,
ξεκινώντας άμεσα τις διαδικασίες αξιολόγησης των διευθυντών και των
προϊσταμένων των σχολικών μονάδων. Αποδεικνύεται περίτρανα πως το νέο φτηνό
ευέλικτο σχολείο της αγοράς, που προωθεί η ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., ένα
σχολείο-χυλός χωρίς σταθερό πρόγραμμα σπουδών που θα εξαρτά άμεσα τη μορφωτική
λειτουργία του από τους περιορισμούς και τις προτεραιότητες των ευρωπαϊκών
προγραμμάτων, προϋποθέτει την ύπαρξη ενός πολυεπίπεδου μηχανισμού πειθαρχικού
ελέγχου που θα καλλιεργεί το φόβο και την εμπέδωση της “διαρκούς ανεπάρκειας”
σε όλους τους εκπαιδευτικούς και τελικά την υποταγή τους στα (κάθε φορά) νέα σχέδια της εξουσίας.
Αποδεικνύεται περίτρανα επίσης πως οι
“μεταμνημονιακοί” λεονταρισμοί της κυβέρνησης και της ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. έχουν τελειώσει και η
προώθηση του νέου μνημονίου, όπως και αν αυτό ονομαστεί τελικά, περιλαμβάνει την άμεση σύνδεση μισθών και αξιολόγησης και την αξιοποίηση του νέου αξιολογικού πλέγματος, στην κατεύθυνση της
δημιουργίας νέων δεξαμενών διαθεσιμότητας και εργασιακής επισφάλειας. Η
επιτάχυνση των διαδικασιών της ατομικής αξιολόγησης, ακόμη και με όρους
καρικατούρας, εντάσσεται στην ευρύτερη κυβερνητική πολιτική της αποδοχής των
νέων αντιλαϊκών προαπαιτούμενων του Μνημονίου.
Πιο συγκεκριμένα, με τη νέα εγκύκλιο
του το υπουργείο απαιτεί οι διευθυντές/ριες
και προϊστάμενοι/ες σχολικών μονάδων (Δημοτ. Σχολείων και Νηπ/γείων) να κάνουν
μέχρι τις 29/10 “δήλωση υποταγής” στο νέο επιθεωρητισμό, ενημερώνοντας τη
σχετική πλατφόρμα του Ι.Ε.Π., για τα στοιχεία της οικείας σχολικής μονάδας, του
οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης και των Σχολικών Συμβούλων από τους οποίους
προβλέπεται να αξιολογηθεί, σύμφωνα με το Π.Δ. 152/2013 και στη συνέχεια να
καταχωρήσει, μέχρι τις αρχές Νοέμβρη τον προσωπικό του φάκελο (portfolio), προκειμένου να αξιολογηθεί για το
διοικητικό του έργου είτε δια ζώσης είτε ψηφιακά. Μέσα σε τρεις μέρες από τις
οποίες οι δύο δεν είναι καν εργάσιμες ζητείται από τους διευθυντές να
επικυρώσουν, απλά, την υποταγή τους στο νέο επιθεωρητικό πνεύμα που διέπει την
κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική. Αλήθεια ποια η χρηστικότητα της επιβεβαίωσης
ήδη γνωστών στοιχείων πέρα από την πολιτική εντύπωση ότι έχει δημιουργηθεί ήδη
μια τετελεσμένη πραγματικότητα που δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί;
Η αγωνία του υπουργείου να αποδείξει
ότι η πολιτική του προωθείται απρόσκοπτη, χωρίς αντιστάσεις, παρά το γεγονός
ότι ένας μεγάλος αριθμός διευθυντών δεν έχει κάνει καν την εξ αποστάσεως
επιμόρφωση, το οδηγεί να παρακάμψει ακόμη και το ίδιο το τερατούργημά του: το Π.Δ 152/2013 που περιλαμβάνει σαφώς και την
αξιολόγηση του παιδαγωγικού έργου του διευθυντών και προϊσταμένων νηπιαγωγείων.
Διαδικασία ασφαλώς πολύ πιο σύνθετη και μακρόχρονη. Οι διαδικασίες εξπρές, οι
οποίες απαξιώνουν το (είμαστε σίγουροι/ες) “εμβριθές επιστημονικό έργο του
Ι.Ε.Π.”, στην πράξη εκφράζουν τις πραγματικές πολιτικές προθέσεις του
υπουργείου: να καμφθεί κάθε αντίσταση από τη μεριά των εκπαιδευτικών, να
επιταχυνθεί η ατομική αξιολόγησή τους –η μοναδική τελικά που ενδιαφέρει το
υπουργείο– και να εξασφαλιστούν οι παχυλές αμοιβές των διάφορων
εκπαιδευτικών παραγόντων του ΙΕΠ και της εκπαιδευτικής διοίκησης. Το έχουμε ξαναπεί: η
αξιολόγηση είναι, πέρα από την επίσημη πολιτική του κεφαλαίου για τη διάλυση
του δημόσιου σχολείου και μια πολύ κερδοφόρα επιχείριση για τους διάφορους
κρατικούς τεχνοκράτες, αξεπέραστους ειδήμονες στο copy paste.
Παρακαλούμε
ησυχία, η πλειοψηφία της Δ.Ο.Ε. κοιμάται.....
Την ίδια
στιγμή η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στο Δ.Σ της Δ.Ο.Ε. (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ)
σφυρίζει αδιάφορα. Εδώ και μήνες η
πλειοψηφία του Δ.Σ. αρνείται να συντονίσει τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση,
παρά την ηρωική μάχη της προηγούμενης χρονιάς, τους χιλιάδες συλλόγους
διδασκόντων που αντιστάθηκαν, σε ένα πρωτοφανές κλίμα διοικητικού εκφοβισμού,
τους εκατοντάδες διευθυντές που δεν έχουν συμμετάσχει ακόμη στην εξ αποστάσεως
επιμόρφωση αλλά και στο μπλοκάρισμα της αξιολόγησης στον υπόλοιπο δημόσιο
τομέα. Περιορίζεται στη φραστική διακήρυξη της απεργίας–αποχής της ΑΔΕΔΥ, χωρίς
να επιθυμεί να δώσει σε αυτήν συλλογικά χαρακτηριστικά αντίστασης και ανατροπής
της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αρνείται οποιοδήποτε μέτρο λειτουργεί στην
κατεύθυνση της ενίσχυσης του ρεύματος ανυπακοής, όπως τη συλλογή υπογραφών και
τη δημόσια δήλωση «Δεν αξιολογώ – δεν αξιολογούμαι” από όλα τα συνδικαλιστικά
στελέχη και όλο τον κλάδο. Φοβούνται ακόμη και στις Γ.Σ των Συλλόγων να μιλήσουν για την απεργία-αποχή, αφήνοντας
στον αυτόματο πιλότο την προώθησή της. Εφευρίσκουν δικαιολογίες για όσα
συνδικαλιστικά στελέχη τους είναι έτοιμα να γίνουν αξιολογητές σε βάρος των
χιλιάδων άλλων εκπαιδευτικών και διευθυντών οι οποίοι έδωσαν πραγματική μάχη ως
τώρα για να υπάρξει συλλογική αντίσταση στην αξιολόγηση. Αντίθετα, συνδιαλέγονται ανοιχτά με το Υ.ΠΑΙ.Θ., είτε “πάνω απ’ το τραπέζι”, ζητώντας σε κάθε
συνάντηση του Δ.Σ. με τον υπουργό το προσωρινό πάγωμα της αξιολόγησης (στην
πραγματικότητα για να περάσουν το σκόπελο των εκλογών για τα υπηρεσιακά
συμβούλια), είτε “κάτω απ’ το τραπέζι”, συζητώντας μικροαλλαγές, όπως η
εθελοντική αξιολόγηση και διαφοροποιήσεις στις ποσοστώσεις, ώστε να ανοίξει η
πόρτα της αξιολόγησης στην εκπαίδευση .
Δεν είναι τυχαία
αυτή η στάση τους: μεγάλο μέρος του στελεχιακού δυναμικού των ΔΑΚΕ και
ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ συμμετέχει κανονικά στις διαδικασίες της αξιολόγησης, χωρίς να έχει
κανένα πρόβλημα να θέτει υποψηφιότητα και για τα διάφορα υπηρεσιακά συμβούλια.
Αλήθεια πώς θα υπερασπίζονται ως αιρετοί
τα συλλογικά συμφέροντα των εκπαιδευτικών και τις αποφάσεις του συνδικάτου,
όπως η απεργία–αποχή, αν οι ίδιοι δεν την υλοποιούν; Στέλνουν το μήνυμα της
ήττας, της παραίτησης και των ατομικών επιλογών απέναντι στον ολοκληρωτισμό της
κυβερνητικής πολιτικής. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασωθούν
συνδικαλιστικά στις 5 Νοέμβρη, αδιαφορώντας για την υπεράσπιση των ταξικών
συμφερόντων του κλάδου και του δημόσιου σχολείου.
Καιρός να
δώσουν μια απάντηση στον κλάδο: Τι
διαπραγματεύονται, με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας; Έχουν αποδεχτεί την αξιολόγηση και το νέο σχολείο του κ.
Λοβέρδου (ανακαίνιση του μαύρου κι άραχνου της Διαμαντοπούλου), τη διάλυση
με άλλα λόγια του δημόσιου σχολείου και την κατάργηση της όποιας παιδαγωγικής
ελευθερίας και κάθε εργασιακού δικαιώματος των εκπαιδευτικών;
Σε αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να τοποθετηθούν όλες οι συνδικαλιστικές
παρατάξεις του κλάδου και ιδιαίτερα του προοδευτικού – αριστερού χώρου.
Υπάρχουν ως υποψήφιοι στα ψηφοδέλτιά τους (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ/ΔΗ.ΣΥ., Ενωτική
Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία, Εκ-κίνηση), οι οποίοι έκαναν την εξ αποστάσεως
επιμόρφωση. Θα τους καλέσουν να αναιρέσουν τη συμμετοχή τους και να τηρήσουν τη
θέση της Ομοσπονδίας και των Συλλόγων διευρύνοντας έτσι και δυναμώνοντας το
μέτωπο αντίστασης; Αλλιώς οι παρατάξεις που ψηφίζουν κεντρικά μια θέση αλλά στη
συνέχεια δεν την ακολουθούν τα στελέχη τους, υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του
κλάδου στο συνδικάτο, διασύρουν το συνδικαλισμό και ακυρώνουν την ενότητα του
κλάδου στην πράξη. Τους καλούμε να τηρήσουν τη θέση της Ομοσπονδίας και των Συλλόγων.
Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι όπου ο καθένας οφείλει να πάρει καθαρή θέση.
Δεν μπορεί οι εν δυνάμει εκπρόσωποι του συνδικάτου να είναι οι πρώτοι που
ακυρώνουν τις αποφάσεις του.
Καλούμε το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. να συνεδριάσει
άμεσα και με τις αποφάσεις του να στηρίξει έμπρακτα τους συναδέλφους και τις
συναδέλφισσες, οργανώνοντας με όρους εκπαιδευτικού κινήματος τη συλλογική
αντίσταση του κλάδου στο σύγχρονο επιθεωρητισμό.
>να καλέσει τους διευθυντές και
προϊσταμένους των σχολικών μονάδων να μην υπογράψουν τη δήλωση υποταγής, να
δηλώσουν συμμετοχή στην απεργία-αποχή της ΔΟΕ-ΑΔΕΔΥ από όλες τις αξιολογικές
διαδικασίες και να μη συμπληρώσουν τις σχετικές πλατφόρμες
>να οργανώσει με συγκεκριμένα μέτρα
την απεργία–αποχή από την αξιολόγηση - Με μαζικές περιφερειακές συσκέψεις Δ.Σ.
Συλλόγων και διευθυντών σχολικών μονάδων στην Αθήνα κι όλες τις μεγάλες πόλεις
- Με τη δημόσια λίστα υπογραφών και συλλογή υπογραφών σε κάθε Σύλλογο.
